please where canpampers z niespodzianką to nie jest felieton przeciwko matkomtheme, interesting

Jako matka mam na względzie przede wszystkim komfort mojego dziecka! Albo żaden. Dlaczego nie pisze sie i nie tworzy "czarnych list" o restauracjach, ktore w zaden sposob nie sa przystosowane do przewiniecia dziecka. Nikt nie oczekuje od dziecka by siedzialo nieruchomo i bezdzwiecznie. Bo ludzie wychodzą z założenia że inni nie są kretynami i w miejscach dla dorosłych nie będzie śmierdzących dzieci. A, jeszcze jedno. Wielką łaskę, jeśli chcecie wiedzieć ojciec wolałby nie. Program TV na wtorek. Dlaczego nie mogłam przewinąć go wcześniej, skoro wybierałam się do restauracji? Przedstawiona sytuacja w mojej opinii, jest mocno przerysowana. Nie tylko dzieci robią hałas i nie tylko przewijanie jest czynnością związaną z intymnością.

Czemu osoby chore i nie mówię tu o niepełnosprawnych, ale o chorych na grypę czy przeziębienie nie są eliminowane z przestrzeni publicznej, a dzieci traktowane są jak inny rodzaj psa, fanaberię rodzica, który "ciąga je" cytat z Kublik po knajpach, zamiast siedzieć w domu z tym irytującym stworzonkiem? Czy przez to powinny siedzieć z opiekunami w domu i nigdzie nie wychodzić? Jej chamskie zachowania są mniej eksponowane a dobry przykład nie ma się jak przebić. Dołącz do nas i dziel się opiniami. Jestem w Polsce co 2 lata i sytuacja sie poprawia, ale nie jest optymalna. Naprawdę, mamy beznadziejnych złodziejskich polityków, starsi i niepełnosprawni są wykluczeni i żyją na granicy ubóstwa, ludzie zarabiają śmieszne pieniądze, staruszkowie są naciągni z każdej strony, każdy jest sam sobie, za nic odpowiedzialny i znikąd pomocy. Wiecie co robię Nie mam dzieci,ale dziecko to nie niewolnik domu, wózka, łóżeczka itp.

Mój Facebook

Reszta ich towarzystwa nie reaguje. To dwie dziewczynki, starsza tak około trzech-czterech lat, młodsza koło roku. Sadowska 6 stycznia Czemu o tym nie pisze się tekstów do GW i nie robi materiału w Faktach? Tam gdzie nie mozna, to dyskryminacja. I że - co gorsza - najpewniej w ogóle nie ma o tym pojęcia! Ale szybka zmiana pampersa czy karmienie piersią w miejscu publicznym to już powód do świętego oburzenia. Nie ma pojęcia o tym, jak to wygląda w praktyce. Przy tym: - nie licz na domową wizytę lekarza, - wszystkie papierkowe sprawy PESELE, becikowe grosze, macierzyńskie urlopy itp. Kiedyś była taka jedna o publicznym karmieniu piersią. Jakoś to zniesiemy.

„Pampers z niespodzianką”? Głos ojca w sprawie przewijania dziecka w restauracji | gangbiedronki.pl

• Nie jestem matką, ale pewnie będę i mam takie głębokie przekonanie, że to ja po prostu spaliłabym się ze wstydu, gdybym musiała przewinąć dziecko w restauracji w obecności innych gości.
• Sadowska 6 stycznia
• Zrobiłabym to samo.
• Zmieniłam dziecku pieluchę w restauracji.
• Siedzą tyłem do tych, a jakże, całkiem zaradnych rodziców.
• Oczywiscie dorosły ma mozliwość pójść do ubikacji i nie musi robić w pieluchę.

Wydrukowano: Ubawił mnie nie tyle atak Kublik na matkę, która miała zaszczyt konsumować obiad w tej samej restauracji, co dziennikarka Wyborczej, ile zaprzeczenie - w niezbyt długim tekściku o kupie - dotychczas głoszonym przez Agnieszkę Kublik wartościom. Agnieszka Kublik opisała bowiem wstrząsającą przygodę, jaką przeżyła w tejże restauracji. Warszawa, centrum, nieduża włoska restauracja. Jest sobotnie popołudnie, coś jakby trzeci dzień świąt. Tłoku nie ma, jest jeszcze parę wolnych stolików. Jestem ze znajomymi, mieszkają w Stanach od ponad 20 lat. W Warszawie tylko przelotem. Rozmawiamy, mamy dużo do obgadania …. Naprzeciw nas dwa małżeństwa albo partnerzy, kto to dziś wie. Siedzą w rogu, na sporej kanapie to ważne; dlaczego - o tym za chwilę. Są z dziećmi. To dwie dziewczynki, starsza tak około trzech-czterech lat, młodsza koło roku. Świergoczą, śmieją się. Dziś nie jesteśmy już szczególnie wyczuleni na małe dzieci np. Już się przyzwyczailiśmy, że rodzice ciągną je ze sobą wszędzie. A jak jesteśmy z Wyborczej, to nie wymieniamy jakich, żeby nikogo nie urazić. Kublik zapewnia, że rozbrykane dzieci jej i jej znajomym nie wadzą.

Zacznijmy od tego, że nie jestem matką i z dużą dozą prawdopodobieństwa nigdy nie będę. Taki wybór życiowy. Jednak moi przyjaciele mają dzieci, także zupełnie malutkie. Nie wyobrażam sobie nie spędzać z nimi czasu - czy to po domach czy to na neutralnym gruncie - tylko dlatego, że nie mają z kim zostawić dziecka, pampers z niespodzianką to nie jest felieton przeciwko matkom. Wychodzę z założenia, że obecność dzieci tak samo jak obecność ludzi dorosłych, starszych, na wózkach, o kulach, kobiet w ciąży, prezesów korporacji i bezdomnych - jest nie do uniknięcia, gdy wyjdzie się z domu, mieszkając w dużym mieście. Są po prostu częścią, w moim przypadku warszawskiej, rzeczywistości. Co takiego wyjątkowego jest w dzieciach i ich matkach - ciekawe, że nie rodzicach, jakby ojcowie rozpływali się we mgleże pani Agnieszka postanowiła poświęcić im felieton? Otóż, moi drodzy, dzieci defekują. W pieluszki. Są absorbujące.

Pampers z niespodzianką to nie jest felieton przeciwko matkom. Kublik znów "błysnęła". Tym razem nie w sprawie Smoleńska. Dała pokaz dzieciofobii?

Warszawa, centrum, nieduża włoska restauracja. Jest sobotnie popołudnie, coś jakby trzeci dzień świąt. Tłoku nie ma, jest jeszcze parę wolnych stolików. Jestem ze znajomymi, mieszkają w Stanach od ponad 20 lat. W Warszawie tylko przelotem. Rozmawiamy, mamy dużo do obgadania. Obok nas ojciec z dwójką dzieci. Tak na oko w wieku gimnazjalnym. Całym ciałem demonstrują ojcu a przy okazji i otoczeniuże są tu, że zamówili, że jedzą, bo robią łaskę. Wielką łaskę, jeśli chcecie wiedzieć ojciec wolałby nie. Program TV na wtorek.

Zapisz się do newslettera

Koniec roku to okres medialnych podsumowań, refleksyjne spojrzenie wstecz na wydarzenia, które wraz z wybiciem w Sylwestra godziny dwunastej wylądują w starym pudle z napisem "zeszły rok". Czasem jednak wśród zalewu nudnych analiz i newsów niewiele się dzieje bo duża część świata - w tym politycy - ma wolne trafia się tekst, który w ospałym czytelniku wywoła ekscytację. Wzbudza kontrowersje, budząc go z zimowo-świątecznego snu. Udało się to Agnieszce Kublik, która publikując "Pampers z niespodzianką. To nie jest felieton przeciwko matkom" w Gazecie Wyborczej z 28 grudnia roku sprowokowała burzę. Wiedziała, co robi, celowo "podkręcając" temat.

Kublik podzieliła się oburzeniem po wizycie w restauracji w centrum stolicy: "Naprzeciw nas dwa małżeństwa albo partnerzy, kto to dziś wie. A dla tego małego człowieka aż tyle.